SPIDER-MAN EDGE OF SPIDER VERSE #1

SPIDER-MAN EDGE OF SPIDER VERSE #1
หนังเรื่องนี้ถูกปล่อยออกมาเมื่อ 3 เดือนก่อน ฉายตามถนน ในเมืองในนิวยอร์ค เป็นครั้งสุดท้ายที่ผู้คนได้เห็น สไปเดอร์แมน  ที่นี่แหละที่เขาได้บุกเข้าไปในร้านขายยา  "เขาคือหนึ่งเดียว ทางเดียว เขาเคลื่อนที่ด้วยความว่องไว ปราบเหล่าศัตรู" "แล้วเราจะเจอเขาได้ยังไง ฉันหวังว่าคุณคงไม่ปล้นร้านขายยา เพื่อจะได้เจอเขาหรอกนะ" รูป2:"ฉันคิดอะไรบางอย่าง คิดว่าผมไม่ได้อยากที่จะใช้เวลาที่เหลือน้อยในชีวิตผม สุขสมกับเรื่องนี้ไปวันๆหรอกนะ" รูป3:"พ่อครับ ดูนั้นสิ นักมายากล มิสเตอร์ริโอ" รูป4"เขาทำให้ช้างให้ไปได้ดวยแหละ " พ่อ :"จริงดิ? "

ลูกชาย:"พ่อฮะ เราไปดูเขาแสดงได้ไหมฮะ? "  พ่อ:"พ่อไม่อยากจะเสียเงินปล่าวให้กับ นักเล่นกลหรอกนะ"

ลูก:"งั้น จั้งเกิ่ล แลนด์ เป็นไงฮะ เขามีลิงเป็นพันๆตัวเลยนะ" พ่อ:"จริงหรอ? งั้นพ่อยอมจ่ายเพื่อจะได้เห็นลิงละกัน"

งานการแสดงระดับโลก ณ กรุงนิวยอร์ค

รูป1:"แล้วมันยังไงต่อล่ะ สาวๆ" "'งั้นไปดู ความใฝ่ฝันของวีนัส กันมั้ย เขาว่ากันว่า ซัววาดอร์ เดลี่เป็นถึงอัจฉริยะเลยนะ "   ป้าเมย์:"ซัลวาดอร์ เดลี่ บอกว่าเขาน่ะเป็นคนที่ฉลาดอยู่บ่อยๆน่ะแหละ"

รูป2:"ป้าไม่สนใจการแสดงศิลปะเหมือนจริงบ้างหรอครับ ป้าเมย์?" ป้าเมย์:"คุณเดลี่ อาจจะเศกกุ้งมังกรบนหัวหญิงเปลือยกาย และเรียกมันว่าศิลปะ แต่เขาไม่ได้ทำให้ฉันดูโง่หรอกนะ ผู้ชายคนนั้นกำลังจะแสดงตลก"

รูปแรก:"เอาล่ะ ที่นี้มีโชว์สุดอลังการเสมอ ว่าไง เอมเจย์ ศิลปะกุ้งมังกร หรือ การแสดงมายากล ?

" เอมเจย์:"ฮืมม?"

แมรี่เจน เปลี่ยนไปหลังจากที่เขากลับมาจากสเปน ในขณะที่ฉันตั้งใจเรียนอ่านหนังสือสอบไล่ แต่เธอกลับเขาสู่สงครามอย่างอับราฮัม ลินคอน ต่อสู้เพื่อสิทธิของประชาชน

เอมเจย์ :"โอ้ มายากล ก็ดีนะ" และเธอก็ไม่เคยพูดอะไรเกี่ยวกับมันเลย เอมเจย์:"ใช่คะ ฉันอยากดูมายากล"

คิดผิดจริงๆ ที่เขามาดูโชว์นี้ ในนี้มันร้อนเกินไปนะ แถมยังมีคนเยอะมากด้วย

:"ทุกคน ณ ที่แห่งนี้เป็นพยานการฆ่าตัวตายที่โหดร้าย สเฟีนร์แห่งความตาย"

สัมผัสของผมจะรู้ว่าเมื่อไหร่จะเกิดอันตราย แต่ผมไม่รู้สึกถึงมันมาหลายสัปดาห์แล้ว ตอนนี้ชีพจรผมเต้นช้าลง

รูปแรก:"ไม่ต้องกลัว มิสเตอริโอ้ผู้ยิ่งใหญ่ จะจมลงและเขาจะหนีออกมาได้เอง เขากลั้นหายใจในน้ำได้ 6 นาที"

รูป2:"ใน3นาที เราจะปล่อยกระแสไฟฟ้า 5หมื่นไวลท์ ลงไปในน้ำ"ทุกอย่างในน้ำจะตาย"

มันเหมือนกับว่าตอนนี้มีสิ่อันตรายอย่างใหญ่หลวงกำลังจะเกิด รูป3:"นาฬิกาเดินได้ เริ่มนับถอยหลัง"

ป้าเมย์:"ปีเตอร์ หลานไม่เป็นไรนะ" ปีเตอร์:"ปล่าวฮะป้าเมย์"

"2 นาที" "และนาทีสุดท้าย"

ป้าเมย์ :"โถ่...."  "นับ 4...3....2...และ 1"  สายฟ้าถูกปล่อยลงไปในน้ำ รูป4"เป็นพยานได้เลยว่า พลังของเวทย์มนเหนือยิ่งกว่าวิทยาศาสตร์ "

รูปแรก:"สุภาพบุรษและสตรีทุกท่าน" รูป2"นักมายากลผู้ยิ่งใหญ่ มิสเตอริโอ้" ป้าเมย์ :"โถ่..สงสารปลาพวกนั้นจัง"

ทุกคนปรบมือ

เอเจย์:"คิดว่าเขาทำอย่างนั้นได้ยังไง" ป้าเมย์:"ป้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอุปกรนั้นทำงานยังไง ป้าคิดว่าปีเตอร์คงรู้"

เอมเจย์:"ยังไงหรอ พ่อเด็กเนิร์ด ควัน หรือ กระจกล่ะ ?" ปีเตอร์:"ควันนั้น ก็คือน้ำแข็งแห้ง มีคาร์บอนไดออกไซท์ กับเครื่องปฏิกรนิวเคลียร์แบบน้ำอยู่ในอ้างกลม เมื่อเขาเอามันไปไว้ในน้ำก็ทำเหมือนกับสร้างก๊าสขึ้นมาถึงพื้น"

เอมเจย์ :"นายไม่มีความคิดนอกเหนือจากเรื่องพันนี้แล้วหรอ ฮะ ?' ปีเตอร์:"ไม่อ่า"

ยังไงก็เถอะ ดีใจที่ได้เห็นคุณยิ้มนะ เอมเจย์

“3ปีในป่าอเมซอน สัตว์ดุร้าย แมลง งู ถูกยุงรุม เพื่อที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับไอ้ควันบ้าๆนี่ เสียเวลาไปเปล่าๆ”

รปุแรก:”คุณก็คือ ดิ อ๊อกซ์ ซินะ คุณคือสมาชิกคนสุดท้ายของกลุ่มก๊อปลิน” :”ผะ..ผมบอกเขาหมะ...หมดทุกอย่าง เท่าที่ผมรู้แล้ว”

รูป2 :”ตอนนี้แกบอกฉันมา นึกออกไหมปี 1933 แมงมุมออกมาจากรูปปั้นก๊อปลิน” :”ครับ มันยั่ยเยี๊ยเต็มไปหมดบนตัวแดน เขาถูกพวกมันรุมกัดและกรีดร้องแสนทรมาน ”

รูปที่3:”หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ตายและบวมเหมือนลูกโป่ง”

รูปแรก:”เราจับแมงมุมมากเท่าที่เราจับมาได้ ก๊อปลินเก็บพวกมันไว้ในหลอดแก้ว จนกระทั้งสไปเดอร์แมน พังมันออกมา ผมคิดว่าพวกมันคงตายหมด ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลยหลังจากนั้น”

รูป2:”แกมั่นใจนะ ว่าเห็นสไปเดอร์แมนวันนั้น หลังจากที่เขาหนีออกมา” :”ใช่ครับผมมั่นใจ ปะ...ปล่อยผมได้ไหม?”

รูป3:”บอกฉันมาเกี่ยวกับเรื่องของ เฟลิเซีย ฮาร์ดี้”

รูป2:”คุณนายฮาดี้ ไม่ต้อนรับแขก” :”หล่อนต้องพบพวกเรา ”

รูป3:”เครื่องเพชรของฉันอยู่ในตู้ เอาไปสิ ฉันไม่จำเป็นต้องใช้มันแล้วล่ะ” :”อย่ามาดูถูกฉัน ฉันไม่ใช่โจรกระจอก”

รูปแรก:”เขาบอกว่าเธอคือคนรักของสไปเดอร์แมน” :”พวกเขาบอกเยอะเลย”

ลูกชาย:"พ่อฮะ เราไปดูเขาแสดงได้ไหมฮะ? "  พ่อ:"พ่อไม่อยากจะเสียเงินปล่าวให้กับ นักเล่นกลหรอกนะ"
ลูก:"งั้น จั้งเกิ่ล แลนด์ เป็นไงฮะ เขามีลิงเป็นพันๆตัวเลยนะ" พ่อ:"จริงหรอ? งั้นพ่อยอมจ่ายเพื่อจะได้เห็นลิงละกัน"งานการแสดงระดับโลก ณ กรุงนิวยอร์ครูป1:"แล้วมันยังไงต่อล่ะ สาวๆ" "'งั้นไปดู ความใฝ่ฝันของวีนัส กันมั้ย เขาว่ากันว่า ซัววาดอร์ เดลี่เป็นถึงอัจฉริยะเลยนะ "   ป้าเมย์:"ซัลวาดอร์ เดลี่ บอกว่าเขาน่ะเป็นคนที่ฉลาดอยู่บ่อยๆน่ะแหละ"
รูป2:"ป้าไม่สนใจการแสดงศิลปะเหมือนจริงบ้างหรอครับ ป้าเมย์?" ป้าเมย์:"คุณเดลี่ อาจจะเศกกุ้งมังกรบนหัวหญิงเปลือยกาย และเรียกมันว่าศิลปะ แต่เขาไม่ได้ทำให้ฉันดูโง่หรอกนะ ผู้ชายคนนั้นกำลังจะแสดงตลก"รูปแรก:"เอาล่ะ ที่นี้มีโชว์สุดอลังการเสมอ ว่าไง เอมเจย์ ศิลปะกุ้งมังกร หรือ การแสดงมายากล ?
" เอมเจย์:"ฮืมม?"แมรี่เจน เปลี่ยนไปหลังจากที่เขากลับมาจากสเปน ในขณะที่ฉันตั้งใจเรียนอ่านหนังสือสอบไล่ แต่เธอกลับเขาสู่สงครามอย่างอับราฮัม ลินคอน ต่อสู้เพื่อสิทธิของประชาชนเอมเจย์ :"โอ้ มายากล ก็ดีนะ" และเธอก็ไม่เคยพูดอะไรเกี่ยวกับมันเลย เอมเจย์:"ใช่คะ ฉันอยากดูมายากล"คิดผิดจริงๆ ที่เขามาดูโชว์นี้ ในนี้มันร้อนเกินไปนะ แถมยังมีคนเยอะมากด้วย:"ทุกคน ณ ที่แห่งนี้เป็นพยานการฆ่าตัวตายที่โหดร้าย สเฟีนร์แห่งความตาย"สัมผัสของผมจะรู้ว่าเมื่อไหร่จะเกิดอันตราย แต่ผมไม่รู้สึกถึงมันมาหลายสัปดาห์แล้ว ตอนนี้ชีพจรผมเต้นช้าลงรูปแรก:"ไม่ต้องกลัว มิสเตอริโอ้ผู้ยิ่งใหญ่ จะจมลงและเขาจะหนีออกมาได้เอง เขากลั้นหายใจในน้ำได้ 6 นาที"รูป2:"ใน3นาที เราจะปล่อยกระแสไฟฟ้า 5หมื่นไวลท์ ลงไปในน้ำ"ทุกอย่างในน้ำจะตาย"
มันเหมือนกับว่าตอนนี้มีสิ่อันตรายอย่างใหญ่หลวงกำลังจะเกิด รูป3:"นาฬิกาเดินได้ เริ่มนับถอยหลัง"
ป้าเมย์:"ปีเตอร์ หลานไม่เป็นไรนะ" ปีเตอร์:"ปล่าวฮะป้าเมย์"
"2 นาที" "และนาทีสุดท้าย"ป้าเมย์ :"โถ่...."  "นับ 4...3....2...และ 1"  สายฟ้าถูกปล่อยลงไปในน้ำ รูป4"เป็นพยานได้เลยว่า พลังของเวทย์มนเหนือยิ่งกว่าวิทยาศาสตร์ "รูปแรก:"สุภาพบุรษและสตรีทุกท่าน" รูป2"นักมายากลผู้ยิ่งใหญ่ มิสเตอริโอ้" ป้าเมย์ :"โถ่..สงสารปลาพวกนั้นจัง"
ทุกคนปรบมือเอเจย์:"คิดว่าเขาทำอย่างนั้นได้ยังไง" ป้าเมย์:"ป้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอุปกรนั้นทำงานยังไง ป้าคิดว่าปีเตอร์คงรู้" เอมเจย์:"ยังไงหรอ พ่อเด็กเนิร์ด ควัน หรือ กระจกล่ะ ?" ปีเตอร์:"ควันนั้น ก็คือน้ำแข็งแห้ง มีคาร์บอนไดออกไซท์ กับเครื่องปฏิกรนิวเคลียร์แบบน้ำอยู่ในอ้างกลม เมื่อเขาเอามันไปไว้ในน้ำก็ทำเหมือนกับสร้างก๊าสขึ้นมาถึงพื้น"เอมเจย์ :"นายไม่มีความคิดนอกเหนือจากเรื่องพันนี้แล้วหรอ ฮะ ?' ปีเตอร์:"ไม่อ่า"
ยังไงก็เถอะ ดีใจที่ได้เห็นคุณยิ้มนะ เอมเจย์“3ปีในป่าอเมซอน สัตว์ดุร้าย แมลง งู ถูกยุงรุม เพื่อที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับไอ้ควันบ้าๆนี่ เสียเวลาไปเปล่าๆ”
รปุแรก:”คุณก็คือ ดิ อ๊อกซ์ ซินะ คุณคือสมาชิกคนสุดท้ายของกลุ่มก๊อปลิน” :”ผะ..ผมบอกเขาหมะ...หมดทุกอย่าง เท่าที่ผมรู้แล้ว”
รูป2 :”ตอนนี้แกบอกฉันมา นึกออกไหมปี 1933 แมงมุมออกมาจากรูปปั้นก๊อปลิน” :”ครับ มันยั่ยเยี๊ยเต็มไปหมดบนตัวแดน เขาถูกพวกมันรุมกัดและกรีดร้องแสนทรมาน ”
รูปที่3:”หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ตายและบวมเหมือนลูกโป่ง”
รูปแรก:”เราจับแมงมุมมากเท่าที่เราจับมาได้ ก๊อปลินเก็บพวกมันไว้ในหลอดแก้ว จนกระทั้งสไปเดอร์แมน พังมันออกมา ผมคิดว่าพวกมันคงตายหมด ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลยหลังจากนั้น”
รูป2:”แกมั่นใจนะ ว่าเห็นสไปเดอร์แมนวันนั้น หลังจากที่เขาหนีออกมา” :”ใช่ครับผมมั่นใจ ปะ...ปล่อยผมได้ไหม?”
รูป3:”บอกฉันมาเกี่ยวกับเรื่องของ เฟลิเซีย ฮาร์ดี้”
รูป2:”คุณนายฮาดี้ ไม่ต้อนรับแขก” :”หล่อนต้องพบพวกเรา ”
รูป3:”เครื่องเพชรของฉันอยู่ในตู้ เอาไปสิ ฉันไม่จำเป็นต้องใช้มันแล้วล่ะ” :”อย่ามาดูถูกฉัน ฉันไม่ใช่โจรกระจอก”รูปแรก:”เขาบอกว่าเธอคือคนรักของสไปเดอร์แมน” :”พวกเขาบอกเยอะเลย”
ลูกชาย:"พ่อฮะ เราไปดูเขาแสดงได้ไหมฮะ? "  พ่อ:"พ่อไม่อยากจะเสียเงินปล่าวให้กับ นักเล่นกลหรอกนะ"
ลูก:"งั้น จั้งเกิ่ล แลนด์ เป็นไงฮะ เขามีลิงเป็นพันๆตัวเลยนะ" พ่อ:"จริงหรอ? งั้นพ่อยอมจ่ายเพื่อจะได้เห็นลิงละกัน"
รูป2:"ป้าไม่สนใจการแสดงศิลปะเหมือนจริงบ้างหรอครับ ป้าเมย์?" ป้าเมย์:"คุณเดลี่ อาจจะเศกกุ้งมังกรบนหัวหญิงเปลือยกาย และเรียกมันว่าศิลปะ แต่เขาไม่ได้ทำให้ฉันดูโง่หรอกนะ ผู้ชายคนนั้นกำลังจะแสดงตลก"

รูปแรก:"เอาล่ะ ที่นี้มีโชว์สุดอลังการเสมอ ว่าไง เอมเจย์ ศิลปะกุ้งมังกร หรือ การแสดงมายากล ?
" เอมเจย์:"ฮืมม?"
แมรี่เจน เปลี่ยนไปหลังจากที่เขากลับมาจากสเปน ในขณะที่ฉันตั้งใจเรียนอ่านหนังสือสอบไล่ แต่เธอกลับเขาสู่สงครามอย่างอับราฮัม ลินคอน ต่อสู้เพื่อสิทธิของประชาชน
เอมเจย์ :"โอ้ มายากล ก็ดีนะ" และเธอก็ไม่เคยพูดอะไรเกี่ยวกับมันเลย เอมเจย์:"ใช่คะ ฉันอยากดูมายากล"

คิดผิดจริงๆ ที่เขามาดูโชว์นี้ ในนี้มันร้อนเกินไปนะ แถมยังมีคนเยอะมากด้วย
:"ทุกคน ณ ที่แห่งนี้เป็นพยานการฆ่าตัวตายที่โหดร้าย สเฟีนร์แห่งความตาย"
สัมผัสของผมจะรู้ว่าเมื่อไหร่จะเกิดอันตราย แต่ผมไม่รู้สึกถึงมันมาหลายสัปดาห์แล้ว ตอนนี้ชีพจรผมเต้นช้าลง

รูปแรก:"ไม่ต้องกลัว มิสเตอริโอ้ผู้ยิ่งใหญ่ จะจมลงและเขาจะหนีออกมาได้เอง เขากลั้นหายใจในน้ำได้ 6 นาที"
รูป2:"ใน3นาที เราจะปล่อยกระแสไฟฟ้า 5หมื่นไวลท์ ลงไปในน้ำ"ทุกอย่างในน้ำจะตาย"
มันเหมือนกับว่าตอนนี้มีสิ่อันตรายอย่างใหญ่หลวงกำลังจะเกิด รูป3:"นาฬิกาเดินได้ เริ่มนับถอยหลัง"
ป้าเมย์:"ปีเตอร์ หลานไม่เป็นไรนะ" ปีเตอร์:"ปล่าวฮะป้าเมย์"

"2 นาที" "และนาทีสุดท้าย"
ทุกคนปรบมือ

ยังไงก็เถอะ ดีใจที่ได้เห็นคุณยิ้มนะ เอมเจย์

รูป2 :”ตอนนี้แกบอกฉันมา นึกออกไหมปี 1933 แมงมุมออกมาจากรูปปั้นก๊อปลิน” :”ครับ มันยั่ยเยี๊ยเต็มไปหมดบนตัวแดน เขาถูกพวกมันรุมกัดและกรีดร้องแสนทรมาน ”
รูปที่3:”หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ตายและบวมเหมือนลูกโป่ง”

รูป2:”แกมั่นใจนะ ว่าเห็นสไปเดอร์แมนวันนั้น หลังจากที่เขาหนีออกมา” :”ใช่ครับผมมั่นใจ ปะ...ปล่อยผมได้ไหม?”
รูป3:”บอกฉันมาเกี่ยวกับเรื่องของ เฟลิเซีย ฮาร์ดี้”

รูป3:”เครื่องเพชรของฉันอยู่ในตู้ เอาไปสิ ฉันไม่จำเป็นต้องใช้มันแล้วล่ะ” :”อย่ามาดูถูกฉัน ฉันไม่ใช่โจรกระจอก”

รูป2:”ถอดหน้ากากออก มาดูกันซิว่าเธอซ่อนอะไรไว้ใต้หน้ากาก”  :”อย่ายุ่งกับเธอ!”  

รูป2:”ถอดหน้ากากออก” รูป3 :”ผู้ชายคนล่าสุดที่คิดว่าเขาสามารถนำทางไปหาสไปเดอร์แมนได้” :”เฮ้ย ! ใครทำอะไรกับฟันของแก”
รูปที่2:”สไปเดอร์แมน จะมาเราแน่”


เอ็มเจย์ :”โอ้ ใครๆก็แต่งตัวเป็นสไปเดอร์แมนได้ทั้งนั้น สงสัยจริงๆว่าเขาตัวจริง จะสนใจที่จะเป็นส่วนหนึ่งของการแสดงมายากลนี่”
:”สาวๆ ถ้าไม่ว่าอะไรผมขอตัวไปทำรายงานเรื่องปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชั่นก่อนนะ ไว้ค่อยคุยกัน ”
เฟลิเซียหายตัวไป ผมไม่รู้ว่ากำลังเล่นเกมอะไรอยู่ แต่ผมจำเป็นต้องเล่น
รูป3:”รูปรึปล่าวว่าเธอหายไปไหน ” :”ฉันก็แค่ผู้จัดการคลับของเธอ เธอไม่ได้บอกฉัน ฝากข้อความไว้ไหม?” :”ไม่ดีกว่าครับ”



“ค้นตัว! สไปเดอร์แมน ไร้ความช่วยเหลือ  ต่อต้านผู้ช่วยฉันในการสกัดเลือดของแก”

“เราถวายเลือดแกราชาแห่งแมงมุม ANANS เฉกเช่น เป็นสัญลักแห่งความเคารพนับถือ ขอท้าให้สไปเดอร์แมนหนีออกได้ก่อนจะจมน้ำ  หลังฉากนี้ เขาพยายามดิ้นรนที่จะเอาตัวรอด ลองจินตนาการดูสิว่า ในจิตใจเขากลัวมากแค่ไหน”
“อะไรน่ะ--?” “หน้าเขาเป็นอะไร?”
รูป3“คุณมีอคติแย่ๆกับชาวนิวยอร์คเสียจริง”

“ดูแกสิ ช่างน่าผิดหวัง เจ้าตัวประหลาดเอ๋ย แกแทบจะไม่มีฆ่าหัวเลยด้วยซ้ำ”

รูปแรก“อย่าเข้ามานะ! อย่าให้ผมต้องใช้มัน” :”ชูปืนพกนั้นจะยิงใส่เรอะ บางทีฉันควรจะเอามันไว้ในหัวแกนะ”
รูปล่าง:”อะไรกัน?” :”เราควรจะเลิกพบกันแบบนี้ซักทีนะ”
ทุกอย่างชัดเจนขึ้นมานี่มันแก๊สหรอ? หรือผมยังคงเห็นภาพหลอนอยู่
ทุกคนทำหน้าอึ้ง จากนั้นก็ปรบมือ 


“ผมอยู่ที่ไหน แล้วเกิดอะไรขึ้น” :”นายยังอยู่ในนิวยอร์ค อนาคต ปี 2099 ”รูปล่าง:”สั้นๆนะ พวกนาซี แพ้สงคราม มีทีวีใหญ่เบอเริ๊ม และค้นพบว่าเราเดินทางข้ามเวลามา ”

ฉันเรียกว่า การประชุมโปรดติดตามตอนต่อไป...
กรุงนิวยอร์ค ปี 1939 โรงภาพยนต์ ร๊อกซี่
ด้วยการที่ไร้ซึ้งกฏหมาย ความวุ่นวายของสภาพแวดล้อม ที่เสื่อมทราม ของเหล่าผู้ร้าย เช่น อัล แคปพอน จอห์น ดิลิงเกอร์ ก๊อปลิน และ ไคลม มาสเตอร์ ตาย ได้เกิดคำถามขึ้นมากมายแก่ผู้คน   ว่ายังมีที่ยืนสำหรับศาลเตี๊ยอย่างสไปเดอร์แมนอยู่อีกไหม

งานการแสดงระดับโลก ณ กรุงนิวยอร์ครูป1:"แล้วมันยังไงต่อล่ะ สาวๆ" "'งั้นไปดู ความใฝ่ฝันของวีนัส กันมั้ย เขาว่ากันว่า ซัววาดอร์ เดลี่เป็นถึงอัจฉริยะเลยนะ "   ป้าเมย์:"ซัลวาดอร์ เดลี่ บอกว่าเขาน่ะเป็นคนที่ฉลาดอยู่บ่อยๆน่ะแหละ"

ป้าเมย์ :"โถ่...."  "นับ 4...3....2...และ 1"  สายฟ้าถูกปล่อยลงไปในน้ำ รูป4"เป็นพยานได้เลยว่า พลังของเวทย์มนเหนือยิ่งกว่าวิทยาศาสตร์ "

รูปแรก:"สุภาพบุรษและสตรีทุกท่าน" รูป2"นักมายากลผู้ยิ่งใหญ่ มิสเตอริโอ้" ป้าเมย์ :"โถ่..สงสารปลาพวกนั้นจัง"

เอเจย์:"คิดว่าเขาทำอย่างนั้นได้ยังไง" ป้าเมย์:"ป้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอุปกรนั้นทำงานยังไง ป้าคิดว่าปีเตอร์คงรู้" เอมเจย์:"ยังไงหรอ พ่อเด็กเนิร์ด ควัน หรือ กระจกล่ะ ?" ปีเตอร์:"ควันนั้น ก็คือน้ำแข็งแห้ง มีคาร์บอนไดออกไซท์ กับเครื่องปฏิกรนิวเคลียร์แบบน้ำอยู่ในอ้างกลม เมื่อเขาเอามันไปไว้ในน้ำก็ทำเหมือนกับสร้างก๊าสขึ้นมาถึงพื้น"เอมเจย์ :"นายไม่มีความคิดนอกเหนือจากเรื่องพันนี้แล้วหรอ ฮะ ?' ปีเตอร์:"ไม่อ่า"

“3ปีในป่าอเมซอน สัตว์ดุร้าย แมลง งู ถูกยุงรุม เพื่อที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับไอ้ควันบ้าๆนี่ เสียเวลาไปเปล่าๆ”

รปุแรก:”คุณก็คือ ดิ อ๊อกซ์ ซินะ คุณคือสมาชิกคนสุดท้ายของกลุ่มก๊อปลิน” :”ผะ..ผมบอกเขาหมะ...หมดทุกอย่าง เท่าที่ผมรู้แล้ว”

รูปแรก:”เราจับแมงมุมมากเท่าที่เราจับมาได้ ก๊อปลินเก็บพวกมันไว้ในหลอดแก้ว จนกระทั้งสไปเดอร์แมน พังมันออกมา ผมคิดว่าพวกมันคงตายหมด ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลยหลังจากนั้น”

รูป2:”คุณนายฮาดี้ ไม่ต้อนรับแขก” :”หล่อนต้องพบพวกเรา ”

รูปแรก:”เขาบอกว่าเธอคือคนรักของสไปเดอร์แมน” :”พวกเขาบอกเยอะเลย”

รูปแรก :”บ้าเอ้ย เห็นรึยังเขาสั่งให้ฉันต้องทำแบบนี้”  :”เอริก!”

รูปแรก:”ผมทำอะไรไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว เธอกำลังเรื่องบ้านั้นอยู่แล้วเชียวจะบอก” :”ช่างมันเถอะ หล่อนไม่จำเป็นต้องบอกอะไร ไม่ต้องบอกว่าเขาอยู่ที่ไหน ตอนนี้เรามีหล่อนแล้ว”

:”ได้ข่าวเรื่องนี้บ้างไหม ในการแสดงพิเศษวันพฤหัสที่ผ่านมา มิสเตอริโอ้ ท้าทายอำนาจผู้อยู่เหนือกฎหมายที่ทุกคนรู้จักนาม สไปเดอร์แมน เพื่อที่จะปกป้องสตรีสวมหน้ากากแมว สไปเดอณืแมนจะต้องสละเลือด หรือจะให้สตรีผู้สวมหน้าการผู้นั้นตาย” ป้าเมย์:”ตั๋วลดราคาต้องลดลงอีกแน่นอนถ้าเขายอมเอาตัวเองไปเกี่ยวข้องกับเรื่องไร้สาระแบบนั้น”  :”ขอผมดูหน่อย”

ป้าเมย์:”ป้าไม่อยากจะคิดอะไรมากมายหรอกนะเกี่ยวกับเจ้าศาลเตี๊ย แต่ป้าก็รู้สึกแปลกใจเหมือนกัน ถ้าเขายอมเอาตัวเองเข้ามายุงงเกี่ยว”

นั้นอะไรน่ะ   เริ่มมึนแล้วสิ ต้องรีบจบเรื่องนี้ให้เร็วเลย :”อะไรน่ะ ?”  นี่มัน ก๊าสพิซหรอ ไม่สิ เป็นเหมือนกับยานอนหลับ

“เขาฆ่าสไปเดอร์แมนต่อหน้าผู้คนนับพัน และโยนความผิดให้แก่ปัญหาทาเทคนิค ”

น้ำทำให้ผมได้สติ ผม....ยังคงอ่อนแอ ต้องจมแน่ถ้าไม่.....

“สิบนาทีเป็นคนธรรมดาคงจมน้ำตายไปแล้ว แต่สไปเดอร์แมนนี่ เป็นอมตะรึไงกัน” สายรัดพอที่จะช่วยให้ผมมีอากาศหายใจพอ ผมรู้สึกถึงความแข็งแกร่งของผมเองกลับมาอีกครั้ง

รูป2“โชว์จบแล้ว มิสเตอริโอ้” “ผู้ชมต้องได้เห็นการบูชายัญและฉันควรให้พวกเขาได้เห็น ว่าเขาจ่ายเงินเพื่อมาดูอะไร”

“ส่วนตัวแล้ว ฉันคิดว่าเขามาเพื่อดูสิ่งนี้มากกว่า” :”สุภาพบุรุษลัสตรีทุกทัน เนื่องจากเกิดเหตุการณ์ไม่คาร์ดคิด มิสเตอริโอ้ยินดีคืนเงินค่าตั๋วให้ทุกคน”

รูปแรก:”คุณเจ็บรึเปล่า พวกเขาทำอะไรกับคุณ?” :”เขาฆ่าลิปปี้”  ไม่ ไม่ใช่ตอนนี้รูปล่างสุด:”เกิดอะไรขึ้น?” หัวของผมเหมือนมันจะระเบิด สัมผัสได้ถึงอันตราย ไม่ใช่มิสเตอริโอ้ แต่ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร...

มาอยู่ที่นี่แล้ว!

ใยของผมไม่สามาถรหยุดมันได้

“ระบบไหลผ่าน พร้อมทำงานแล้วคะ ด๊อกเตอร์ “ :”แกอีกแล้ว!”“เตรียมใจไว้นี้อาจจะทำให้รู้สึกแปลกๆ” :”แกเป็นใคร…..”

:”ฉันจะตามแกไป แกทุกตัว ฉันจะเผาผลาญพวกแกทุกตัว” “เลือดด...... เลือดของแกอยู่ไหน สไปเดอร์แมนน”

“เป็นโชว์ที่สุดยอดที่สุดเท่าที่เคยมี คุณ ขอลายเซนหน่อยได้ไหม?”

ไม่ปวดหัวแล้ว นั้นหมายถึง ปลอดภัยแล้วใช่มั้ย?